Przekazywana studentom na uczelniach wyższych wiedza dotyczy pojęć raczej podstawowych na poziomie ogólnym. Nie wnika się w specjalistyczne przygotowanie studenta do poziomu pozwalającego objąć w nadleśnictwie funkcję operatora LMN – do tego potrzebna jest znajomość dedykowanego oprogramowania oraz specyfiki przetwarzanych danych. Dlatego niezbędne są (prowadzone cyklicznie już od 20 lat) wewnętrzne szkolenia specjalistyczne przygotowujące do lepszego wykorzystania geomatyki w działalności zawodowej leśników.

Do pracy w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych trafiają też absolwenci kierunków nieleśnych związanych z geomatyką. Ich wiedza wykorzystywana jest zwłaszcza na szczeblach regionalnym i centralnym. Są to najczęściej absolwenci wydziałów Geodezji i Kartografii oraz Gospodarki Przestrzennej na różnych uczelniach.

Osobną dużą grupę szkolących się z geomatyki stanowią słuchacze studiów podyplomowych prowadzonych na różnych typach uczelni wyższych. Dokształcają się na nich pasjonaci geomatyki leśnej pragnący poszerzyć swoją wiedzę w tej tematyce i wykorzystać ją z pożytkiem w pracy zawodowej.

Specyficzną grupę ambitnych geomatyków stanowią pracownicy Lasów Państwowych pragnący podwyższyć swoje kwalifikacje poprzez zdobycie tytułu doktorskiego z zakresu nauk geomatycznych.

____________________________________________________________

Studia inżynierskie i magisterskie

Kształcenie w zakresie geomatyki ma w swojej ofercie kilka rodzajów nauczania i kilka poziomów merytorycznych. Są nimi: kształcenie na studiach I stopnia (inżynierskich), na studiach II stopnia (magisterskich, w tym w ramach specjalności lub specjalizacji), studia podyplomowe, studia doktoranckie, szkolenia dla osób pracujących.

Kształcenie geomatyków odbywa się przede wszystkim na kierunku geodezja i kartografia na różnych uczelniach w Polsce. Geomatyka, ze szczególnym uwzględnieniem systemów informacji przestrzennej, jest wykładana na kierunkach studiów, dla których dane przestrzenne są szczególnie użyteczne. Są to oprócz leśnictwa m.in.: gospodarka przestrzenna, ochrona środowiska, architektura krajobrazu, technika rolnicza i leśna, budownictwo, górnictwo i geologia, rolnictwo, urbanistyka, zarządzanie, informatyka. Kształcenie geomatyczne na tych kierunkach dotyczy przede wszystkim zastosowań SIP. Systemy informacji przestrzennej są łącznikiem między geodezją i kartografią a naukami przyrodniczymi (także leśnictwem).

Kształcenie geomatyczne na kierunku leśnictwo prowadzi w Polsce pięć wydziałów: Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wydział Leśny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Wydział Leśny Uniwersytetu Rolniczego Krakowie, Wydział Inżynieryjny Wyższej Szkoły Zarządzania Środowiskiem w Tucholi (samorządowa, niepubliczna szkoła wyższa – tylko studia I stopnia), Zamiejscowy Wydział Zarządzania Środowiskiem Politechniki Białostockiej w Hajnówce (tylko studia I stopnia). 20 kwietnia 2009 r. Senat Uniwersytetu Łódzkiego podjął uchwałę o utworzeniu kierunku leśnictwo w Filii Uniwersytetu Łódzkiego w Tomaszowie Mazowieckim.

Kształcenie w zakresie geoinformacji na kierunku leśnictwo ma już swoją historię. W Polsce funkcjonują od kilkudziesięciu lat trzy wydziały leśne. Programy kształcenia są podobne, zgodne ze standardem. Kadrowe uwarunkowania historyczne spowodowały, iż główną rolę w zakresie kształcenia geomatycznego odgrywał Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Tu od 1920 r. funkcjonuje Zakład Geodezji Leśnej, który w roku 1994 przyjął nazwę Zakładu Systemów Informacji Przestrzennej i Geodezji Leśnej w Katedrze Urządzania Lasu, Geomatyki i Ekonomiki Leśnictwa.

W SGGW początek kształcenia i rozwoju zastosowań SIP w leśnictwie wiąże się z datą 6 lipca 1990 r. Wtedy to na Wydziale Leśnym, przy ul. Rakowieckiej 26/30 w sali 204, odbyło się seminarium z udziałem prezydenta ESRI. Jack Dangermond wygłosił wówczas wykład zatytułowany: „System informacji geograficznej ARC INFO". Do dzisiaj na Wydziale Leśnym SGGW przechowany jest oryginał zaproszenia skierowanego przez dziekana Wydziału oraz listę z podpisami uczestników (przybyło 55 osób z całej Polski). Kilka miesięcy później, 29 listopada 1990 r., prorektor SGGW prof. dr hab. Piotr Lewicki, prezes NEOKART Lech Nowogrodzki i prodziekan Wydziału Leśnego doc. dr hab. Heronim Olenderek podpisali umowę dotyczącą użytkowania przez SGGW pakietu PC ARC/INFO LAB KIT. W 1992 r. do planu studiów Wydziału Leśnego SGGW wprowadzono przedmiot podstawy fotogrametrii i systemów informacji przestrzennej. Znalazł się on od roku 1996 w minimum programowym kierunku leśnictwo. W 1994 r. uruchomiono specjalizację zastosowanie systemów informacji przestrzennej w leśnictwie.

W Krakowie kształcenie w zakresie geomatyki w leśnictwie rozpoczęto w roku akademickim 1995/96, a w Poznaniu – 1997/98.

Kadrowe uwarunkowania historyczne spowodowały, iż główną rolę w zakresie kształcenia geomatycznego odgrywał Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Więcej na temat nauki geomatyki na kierunku leśnictwo na stronach tych uczelni:

1. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Wydział Leśny
2. Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, Wydział Leśny
3. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Wydział Leśny
4. Wyższa Szkoła Zarządzania Środowiskiem w Tucholi, Wydział Inżynieryjny
5. Politechnika Białostocka, Zamiejscowy Wydział Zarządzania Środowiskiem w Hajnówce
6. Uniwersytet Łódzki, Filia w Tomaszowie Mazowieckim